Hallo, ik ben een Bex*er
In deze interviewreeks geven wij onze unieke en talentvolle collega’s letterlijk en figuurlijk een gezicht. Elke Bex*er beantwoordt dezelfde drie vragen. Veel leesplezier!
Maak kennis met Ron van Berkel: storyteller, trainer en ervaren schrijver.
Wie ben je en wat doe je binnen Bex*?
“Ik ben storyteller, trainer en ervaren schrijver. In die volgorde. En ik werk al bijna drie decennia bij Bex*. Ongelooflijk, maar toch ook weer niet. Want als storyteller mag ik krachtige organisatieverhalen schrijven. En als trainer mag ik bestuurders, leidinggevenden en medewerkers helpen aan authentieke verhalen over hun organisatie en over zichzelf. Ook mag ik ze leren die verhalen vervolgens overtuigend en boeiend te vertellen. Daar word ik gelukkig van. Want hoe gaaf is het om in een workshop storytelling een veilige setting te creëren, zodat mensen de ruimte voelen een kwetsbaar verhaal te delen. Voor mij is dat genieten.”
Welke opdracht is jou het meest bijgebleven en waarom?
“Dat is niet één opdracht. Dat zijn er veel meer. Ik heb het voorrecht indringende verhalen van mensen te mogen horen. In workshops storytelling of in 1-op-1 coaching. Als ik mensen interview voor opdrachtgevers. Zoals de prachtige gesprekken met de veel te vroeg overleden Bibian Mentel en Marc de Hond, beide voor een digitaal magazine van de PHC Alliantie over gepersonaliseerde zorg. Of met Brechtje Kramer voor een magazine van radiotherapiecentrum Maastro in Maastricht. Wat een levenslust en kracht straalt zij uit, ondanks dat ze als twintiger leeft in de wetenschap dat ze niet oud zal worden. En de gesprekken die ik voer voor mijn interviewserie ‘Terug in het moment’, waarin ik met mensen uit mijn eigen netwerk praat over een grote ommekeer in hun leven. Meestal durven mijn gesprekspartners zich volledig bloot te geven. Daardoor ontstaan de meest authentieke verhalen. En daar ben ik ze dankbaar voor.”
Bex*ers beweren dat zij lef hebben. Op welke manier toon jij lef?
“Ik durf altijd naïeve vragen te stellen. Sterker nog: ik vind dat ik dat moet doen om tot de essentie te komen. Om het waarachtige verhaal te horen en te kunnen schrijven. Ik zeg het ook eerlijk als ik geen antwoord heb op een vraag die iemand mij stelt. Want ik heb een hekel aan mensen die bewust een antwoord verzinnen of die maar blijven praten in de hoop dat de ander daarmee genoegen neemt. Ik vind het bovendien niet geloofwaardig als je overal meteen een antwoord op hebt. Dus als je met mij in gesprek bent, weet dan dat er af en toe een stilte valt. Bewust.”
